Andriej Arsienjewicz Tarkowski [Андрей Арсеньевич Тарковский] i bachowski chorał Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ BWV 639

Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ BWV 639

Wprowadzając ten hymn do Orgelbüchlein (Zbiór 46 preludiów chorałowych na organy), Johann Sebastian Bach (1685–1750) [1] sięgnął po utwór z tekstem teologa protestanckiego i zarazem swojego współpracownika Johannesa Agricoli (1494–1566) datowanym na ok. 1526/27 rok i muzyką napisaną w tym samym czasie. Chorał, przeznaczony na Czwartą Niedzielę po Trójcy Przenajświętszej, został przez Bacha również wykorzystany w kantacie Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ BWV 177 oraz w końcowej części kantaty BWV 185 Barmherziges Herze der ewigen Liebe (1715) [2].

Istotne stają się słowa hymnu: „Ich ruf zu dir/ Herr Jesu Christ/ Ich bitt/erhör mein Klagen leih mir Gnad zu dieser Frist/ laβ mich doch nich verzagen” („Wołam do Ciebie/ Panie Jezu Chryste/ Proszę wysłuchaj mojej skargi/ Okaż mi łaskę/ nie daj mi jednak zwątpić”). Dalsze wersy w duchu teologii ewangelickiej stanowią podziękowanie za łaskę wiary, prośbę o możliwość bycia pomocnym bliźniemu i prośbę, „by z Tobą żyć” oraz zachować Boże słowo [3].

Andriej Tarkowski

Jednym z ostatnich wybitnych rosyjsko-sowieckich reżyserów był Andriej Tarkowski (1932–1986) [4], syn polsko-ukraińskiego pochodzenia [5] poety Arsenija Aleksandrowicza Tarkowskiego (1907–1989) [6].

Chorał Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ wprowadził do swojego filmu „Solaris” (1972) [7] [8], będącego ekranizacją powieści Stanisława Lema (1921–2006) [9] o tym samym tytule, wydanej w roku 1961 [10]. W tym dość dyskusyjnym dziele, autor sięga po BWV 639 w kilku momentach. Najbardziej interesujące wydaje się jednak wprowadzenie preludium Bacha obok obrazu „Myśliwi na śniegu” (1565) Pietera Bruegla Starszego (1525/1530–1569) [11] w słynnej scenie lewitacji przedmiotów i ludzi – Kris i Harey unoszą się, a dookoła nich krążą przedmioty. Ten zadziwiający stan nie trwa długo, jednak nie budzi przerażenia bohaterów [12]. Jest z pewnością przeżyciem metafizycznym lokującym się w koncepcji filmu (oskarżanego o zbyt dalekie odejście od pierwowzoru powieści). Tarkowski stworzył obraz pokazujący wędrówkę człowieka w głąb siebie, analizowanie swoich win, poszukiwanie Absolutu i możliwości rozgrzeszenia.

Podczas realizacji filmu, A. Tarkowski, wskutek znacznego odejścia od literackiego pierwowzoru, popadł niejako w konflikt ze S. Lemem. Rosjanin w przeciwieństwie do polskiego pisarza bardziej skupił się na – jak sam przyznał – korelacji „[…] człowieka do jego własnego sumienia” niż na wątku sf. Nic więc dziwnego, że w swoim filmie umieścił motyw chorału bachowskiego Ich ruf zu dir, Herr Jesu Chris BWV 639 [12] wykonany na sowieckim syntezatorze ANS {od inicjałów Aleksandra Nikołajewicza Skriabina (1872–1915) [13]} przez Leonida Isaakowicza Roizmana (1915/1916–1989), w opracowaniu wybitnego kompozytora Eduarda Nikołajewicza Artiemjewa (1937–2022).

Tarkowski sięgnając po powieść Lema, współtworzy klimat egzystencji w kosmosie pokazany bez pietyzmu rozumianego jako fascynacja science fiction, natomiast potraktowanego jako projekcja ludzkich lęków i marzeń – tego, co w ludzkiej duszy niewyjaśnialne. Preludium chorałowe Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ ma więc w dziele Tarkowskiego wymiar metafizyczny; lewitacja ludzi i przedmiotów symbolizuje oderwanie się od tego, co ziemskie, na rzecz obcowania z Absolutem symbolizowanym przez pokazany w słynnej scenie Ocean.

W 1984 r. Tarkowski ostatecznie opuścił Związek Sowiecki i osiadł we Włoszech. Prawdopodobnie z polecenia przewodniczącego KGB Wiktora Czebrikowa (1923–1999) podano mu czynnik inicjujący rozwój choroby nowotworowej. 10 maja 1986 w paryskim szpitalu oświadczył:
– „Ani za życia, ani też po śmierci nie chcę wrócić do tego kraju, który spowodował wobec mnie oraz moich bliskich wiele cierpień i upokorzeń. Jestem Rosjaninem, ale nie człowiekiem sowieckim” [14].

Andriej Arsienjewicz Tarkowski został pochowany na cmentarzu prawosławnym w Sainte-Geneviève-des-Bois w departamencie Essonne [15].

– „[…] mój ojciec […] stał się ikoną wolności słowa w Rosji. Dlatego [władze sowieckie] w zasadzie nie mogły mu zabronić pracować. Zemszczono się jednak utrudniając mu życie. I dlatego opuścił ukochaną ojczyznę”. – przyznał 29 października 2013 Andriej Andriejewicz Tarkowski, syn wielkiego twórcy, również reżyser (tyle, że filmów dokumentalnych) mieszkający we Włoszech [16].

Warto również zaznaczyć, że w innym, quasi biograficznym filmie „Zwierciadło” (1974) [17], Tarkowski jako motyw muzyczny wykorzystał m.n.: Stabat Mater Dolorosa (1736) [18] Giovanniego Battisty Pergolesiego (1710–1736) oraz Pasję wg. św. Jana BWV 245 (1724) [19] i Pasję wg. św. Mateusza BWV 244 (1727) [20] [21] J. S. Bacha.

Przypisy:

[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Johann_Sebastian_Bach

[2] https://youtu.be/2r86QKJivZ8

[3] https://aquabiografie.water.blog/2023/01/13/in-silentio-et-in-spe-erit-fortitudo-vestra-w-ciszy-i-ufnosci-lezy-wasza-sila/

[4] https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9,_%D0%90%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B9_%D0%90%D1%80%D1%81%D0%B5%D0%BD%D1%8C%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87

[5] https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9,_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80_%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87

https://uain.press/blogs/arsenij-tarkovskij-povernenij-ukrayinets-859586

https://m.day.kyiv.ua/en/article/culture/memories-tarkovsky

[6] https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9,_%D0%90%D1%80%D1%81%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B9_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87

[7] https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BE%D0%BB%D1%8F%D1%80%D0%B8%D1%81_(%D1%84%D0%B8%D0%BB%D1%8C%D0%BC,_1972)

[8] https://youtu.be/6-4KydP92ss

https://youtu.be/xXa6XpaxBS0

[9] https://culture.pl/pl/tworca/stanislaw-lem

[10] https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BE%D0%BB%D1%8F%D1%80%D0%B8%D1%81_(%D1%80%D0%BE%D0%BC%D0%B0%D0%BD)

https://culture.pl/pl/dzielo/stanislaw-lem-solaris

[11] https://nl.wikipedia.org/wiki/Pieter_Bruegel_de_Oude

[12] Tu z oryginalnej ścieżki dźwiękowej. Wnętrze stacji kosmicznej zdobi wspomniany obraz „Myśliwi na śniegu”:

https://youtu.be/GWlOxctLsXA?si=N16wo4c_ugftWDfl

[13] https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Scriabin

[14] https://www.dailysabah.com/arts/portrait/andrei-arsenevich-tarkovsky-russian-auteur-with-legacy-of-distinctive-time-film-aesthetics

[15] https://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%9A%D0%B0%D1%82%D0%B5%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F:%D0%9F%D0%BE%D1%85%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D0%B5_%D0%BD%D0%B0_%D0%BA%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B1%D0%B8%D1%89%D0%B5_%D0%A1%D0%B5%D0%BD%D1%82-%D0%96%D0%B5%D0%BD%D0%B5%D0%B2%D1%8C%D0%B5%D0%B2-%D0%B4%D0%B5-%D0%91%D1%83%D0%B0&pagefrom=%D0%9B%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9%2C+%D0%90%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B9+%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87#mw-pages

[16] https://www.electronicbeats.net/this-is-not-a-coincidence-max-dax-talks-to-andrey-a-tarkovsky/

[17] https://youtu.be/CYZhXm02kN0

[18] https://youtu.be/MywCOdjh-pE

https://twitter.com/FDehyd/status/1643849191683239936?t=0qulgFuHNgsMPnkGAWvWsQ&s=19

[19] https://youtu.be/GC9ciRNW6DU

[20] https://youtu.be/lNGJELazYhM

[21] https://twitter.com/FDehyd/status/1640991159332872192?t=d9sWd552TQmtfPwBZWdQYQ&s=19

Pozostałe niektóre utwory muzyczne z fragmentów filmów A. Tarkowskiego, pochodzące z oryginalnych ścieżek dźwiękowych, bądź skompilowane przez użytkowników YouTube:

1).
Lisa Gerard, „Adrift” z albumu „Twilight Kingdom” (2014). Film „Nostalgia” (1983) [a].

[a] https://youtu.be/NEJsY-GGq90

2).
Lisa Gerard, „Of Love Undone” z albumu „Twilight Kingdom
(2014). Film „Stalker” (1979) [a] [b].

[a] https://en.wikipedia.org/wiki/Stalker_(1979_film)

[b] https://youtu.be/TGRDYpCmMcM

3).
A Tribute to Andrei Tarkovsky” (2016) [Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ BWV 639]

4).
Andriejowi Tarkowskiemu poświęcam”, Eduard Artiemjew (2015) [a]

[a] https://youtu.be/A_C7MQG_HEs

5).
The Indian Queen, Z. 630: Act IV – Prelude and Song (Orazia): They Tell Us That Your Mighty Powers (1695) [a] Henry Purcell (1659–1695). M11, transkrypcja Eduarda Artiemjewa z filmu „Zwierciadło” (1974) [17] [b].

[a] https://youtu.be/fYgX702cB7Q

https://open.spotify.com/track/6DAYrg4Eb7Y520l5kkVkZg

[b] https://youtu.be/wYsHIKkV3aw

Źródła:

https://en.wikipedia.org/wiki/Andrei_Tarkovsky

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9,_%D0%90%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B9_%D0%90%D1%80%D1%81%D0%B5%D0%BD%D1%8C%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87

https://youtu.be/UThTUlcoOik

https://www.amuz.lodz.pl/dmdocuments/notes_muzyczny/NM_4_12_A_Roguska.pdf

https://en.wikipedia.org/wiki/Orgelb%C3%BCchlein#Miscellaneous_BWV_639%E2%80%93644

https://fr.wikipedia.org/wiki/Ich_ruf_zu_dir,_Herr_Jesu_Christ_(BWV_639)